Deze week een kort blog van mens tot mens:
Het is een donderdagavond in april. Ik ben net klaar met mijn 8-minuten presentatie over de kracht van storytelling tijdens een netwerkbijeenkomst in Delft, als de gastvrouw naar mij toe komt. “Weet je, zegt ze. Door jouw verhaal over verhalen moest ik de hele tijd terugdenken aan de verjaardag van mijn moeder toen ze 50 werd. Ineens wist ik weer wat zij toen zelf aan al haar gasten heeft gevraagd; een verhaal! Dat weet ik nog zo goed, al haar dierbaren deelden die avond een herinnering met haar en met ons. Eén van die verhalen zou ik nu nog zo na kunnen vertellen. Onvergetelijk.”
Uiteraard vraag ik haar hoe oud haar moeder nu dan is. Een grote glimlach trekt over haar gezicht. “Ze wordt over twee maanden 80. De familie is al een tijd hard aan het nadenken wat we haar zullen geven, want het wordt weer groots gevierd. Maar dat is nu opgelost denk ik, ik ga straks direct een mailtje rondsturen. Ik denk dat we haar opnieuw verhalen cadeau moeten geven, maar nu als een verrassing voor haar.” Ze glimt bij de gedachte en mijn avond is goed.
De volgende ochtend word ik wakker en realiseer ik me welk cadeau ik eigenlijk zelf heb gekregen door haar verhaal…
Eind juni 2016 word ik zelf 40 en ik weet wat ik ga vragen!
Ik zou zeggen, probeer het ook eens.