Op 2 februari schepen we keurig op tijd in op de Color Line Magic. Een nogal grote boot, die ons van Kiel naar Oslo zal varen. Ik heb me voorbereid op een wiebelige tocht, waarbij ik in een krappe hut (wellicht zelfs in stapelbed en zonder douche) zo veel mogelijk slaap ga proberen te pakken.
Niets is minder waar… Het beeld wat ik had, is wellicht tekenend voor de mate waarin ik tijd heb gehad om me te bemoeien met de voorbereidingen voor deze trip, maar zelfs Wijnand die geboekt heeft, was verwonderd en verrast over de bijna-cruise-ervaring waar we in terecht kwamen. Een Vegas-waardig promenadedek, inclusief foute piratenpoppen ter decoratie, chique Oceanic restaurant en 4 glazen liften die tot 13 hoog in dit varend flatgebouw op en neer zoefden. Irish pub? Check! Afhaal pizza? Check! Live entertainment in soorten en maten? Check! En ook nog eens een hut met heerlijk groot bed, dito douche en doodse stilte na een avondje super gezellig ontspannen. Plus een gladde zee, dus 0 zeeziekte.
Ik heb geslapen als een roos. En Wijnand ook. Het vakantiegevoel en het grote mentale nietsdoen is begonnen en ook nog eens veel prettiger dan ik had gedacht deze eerste 1,5 dag. Over de oversteek naar Oslo heb ik verder weinig te vertellen, behalve deze plaatjes die dat zonder woorden prachtig doen.
