Om 3.30 uur op zaterdagnacht 1 februari is het zo ver! We staan op het punt om te vertrekken naar de Noordkaap. Ons vervoermiddel? De oude 2CV van Wijnands moeder uit 1981. De afgelopen maanden is hij keihard bezig geweest om de auto te preppen op heel veel kilometers en subzero temperaturen die er niet om liegen. De eerste etappe rijden we grotendeels `s nachts, om rond het middaguur ik Kiel aan te kunnen komen waar de boot naar Oslo afvaart.
We reizen niet in ons eentje, wel in ons eendje. Uiteindelijk zullen we in JokkMokk Zweden compleet zijn met de hele groep van zo’n 17 2CV`s en hun liefhebbers. Het eerste stuk rijden we met DJ en Claire die net als wij uit Delft komen. Wij als team Mallard (die naam leg ik later nog een keer uit) en zij in hun Acadiane in knalrood brandweerthema als team Vuur&Vlam. In Kiel en Oslo breidt de groep uit naar 4 auto’s.
Iets meer dan een jaar geleden heb ik spontaan ja gezegd tegen dit plan, om daarna nog een hele tijd grote twijfel te voelen toen de te verwachten kilometers en temperaturen goed tot me waren doorgedrongen. Maar we hebben doorgezet, want nee zeggen tegen een dergelijk once-in-a-lifetime-avontuur is een nog slechter idee. Dus daar gaan we dan!
En man man man wat ben ik moe op het moment van vertrek. Niet alleen omdat het 4 uur `s nachts is als we met kleine oogjes wegrijden vanaf een donkere parkeerplaats, maar omdat de afgelopen weken – wat zeg ik, maanden – een stressvolle race tegen de klok bleken in het afronden, overdragen, parkeren en opleveren van werk, theatervoorstelling en een verbouwing. En wat ga je dan doen om uit te rusten? Nou lekker naar de Noordkaap rijden in een eend.
